द्रोण अधिकारी
भद्रपुर । दैनिक ज्यालादारी गरेर परिवार धानिरहेका झापा हल्दिवारी ४ ऐनावारी जलथलका २८ वर्षीय पुरनकुमार मेचे २ वर्षयता ओछ्यानको सहारामा बाँचिरहेका छन् ।
२०७९ असार ६ गते कामबाट फर्कने क्रममा अविरल वर्षाले राम्ररी बाटो देख्न नसक्दा मोटरसाइकल दुर्घटनामा परी गम्भीर घाइते भएका मेचेले रकम अभावमा उपचार गर्न नसकेपछि शरीरको दाइने पाटो नचलेर ओछ्यान परेका हुन् ।
झापाको दुवागढीमा ट्याक्टर चलाउँदै परिवार पालिरहेका मेचे साथीसित मोटरसाइकलमा घर फर्कने क्रममा गम्भीर घाइते भएका थिए । दुवै जना दैनिक ज्यालादारीमा ट्याक्टरमा काम गर्ने मजदुर भएका कारण विहान संगै जाने र बेलुका संगै फर्कने गर्थे तर, त्यस दिन निकै ठूलो वर्षा भइरहेका कारण बेलुका घर फर्कने क्रममा हल्दिवारी २ पाराखोपी बजारनजिकै विद्युतको पोलमा चिप्लिएर मोटरसाइकल ठोक्किदा भएको दुर्घटनामा पछाडि सवार मेचेको टाउकाको अगाडिपट्टि खप्पर उछिटिएर निस्केको थियो ।
साथी पनि विपन्न मजदुर आफू पनि विपन्न मजदुर भएका कारण उपचार गर्न गाउँ छिमेकसित हारगुहार गरेर करिव ६ लाख खर्च गर्दा ज्यान त बाँच्यो तर, पूर्ण निको भएन । मेचेका अनुसार खप्पर उछिटिदा मेरूदण्डको मूल नशा सरेका कारण शरीरको दाहिने भागमा समस्या आएको हो । त्यही बेला डाक्टरले अरू ७ लाख जति खर्च गरेर टाउकोसित जोडिएको मेरूदण्डको मूल नशाको अप्रेशन गर्न सुझाव दिएको भएपनि मेचेसित रकम नभएपछि घर फर्कनु परेको थियो ।
२ छोरासहित श्रीमतीको पालनपोषणको जिम्मेवारी बहन गरिरहेका मेचे २ वर्षयता आफैं ओछ्यानमा थला परेर बसेका छन् । हल्दिवारी ४ जलथलमा मूल घर भएका मेचे परिवारसित कच्ची झुप्रो र एक कठ्ठा जमिन मात्र छ । सगोलको त्यो जमिन पनि आमाको नाममा रहेको छ । पछिल्लो ३ महिनायता भद्रपुर ७ चन्द्रगढीमा बस्दै आएका मेचेकी श्रीमती अरूणा राजवंशी मेचेले दैनिक ज्यालादारी गरेर परिवार धानिरहेकी छिन् । मासिक दुई हजार भाडा तिरेर चन्द्रगढीमा बसिरहेका मेचे परिवारलाई छाक टार्न र उपचार गर्न निकै समस्या छ । डाक्टरले अप्रेसन नगर्दासम्म दैनिक थेरापी गराउन सुझाव दिएको भएपनि रकम अभावले मेचेको थेरापी पनि हुन सकेको छैन ।
श्रीमती अरूणाका अनुसार नशाको अप्रेसन गर्न करिव १० लाख जति खर्च हुने अस्पतालको भनाइ छ । विहान बेलुका गाँस जुटाउन धौ धौ परिरहेको मेचे परिवारलाई १० लाख जुटाउन सहज छैन । दैनिक थेरापी गराउँदा पनि हरेक दिन हजार रूपैया तिर्नु पर्ने बाध्यता छ । पूरै ओछ्यान परेका पुरन वाकरको सहारामा शौचालय जाने प्रयाससम्म गर्छन् । कम्मरमुनिको दाहिने भाग अररो भएर नचल्ने कारण शौच गर्न पनि समस्या छ । कोठाबाट निस्कन वाकरको सहारा लिने गरेका मेचेले आर्थिक सहयोग जुटे नशाको अप्रेसन गरेर सामान्य जीवनमा फर्कने आशा राखेका छन् ।
सरकारी तथा गैरसरकारी संस्थाको सहयोग र मनकारी दाता नपाएका उनले युवा अवस्थामै ओछ्यान पर्नु पर्दा निराश हुनु परेको दुःखेसो पोखेका छन् । कक्षा १० सम्म अध्ययन गरेका मेचे रोगबाट मुक्त हुन सके श्रम गरेरै देश र समाजको सेवा गर्ने बताउँछन् । आफैंले केही गर्छु भन्ने सोचले मजदुरी गरेर परिवारको विपन्नता हटाउन लागिरहेका उनी आफै थलिएपछि परिवारमा विपन्नता अझ बढेर गएको छ ।
श्रीमती अरूणाले भेटेसम्म काम गरेर ल्याएको पैसाबाट दुई छोराको पढाई खर्च र घरभाडा, खाना त जुटाइरहेकी छिन् तर, थलिएका श्रीमानको उपचार गर्न नसकेको पीडाले उनलाई सताइरहेको छ । मानवीय सहयोग जुटे पहिलेकै अवस्थामा श्रीमान् आउने विश्वास राखेकी अरूणाले दातासित सहयोग गरिदिन आग्रह गरेकी छन् । उनले सिटिजन्स बैंक हल्दिवारीको अरूणा राजवंशी मेचेको नाममा रहेको खाता नम्वर ०६३०१०००००७२२०४१ मा रकम दिन चाहने दातालाई जम्मा गर्न या ९८१४०१५९०२ मोवाइल नम्वरमा सम्पर्क गर्न सकिने समेत बताएकी छन् । उनले दैनिक ज्याला मजदुरी गरेर लाखौं जुटाउन नसकेपछि श्रीमान् ओछ्यान पर्न बाध्य भएको भन्दै आफ्ना श्रीमानलाई बचाइदिन आग्रह गरेकी छन् ।