च्यासलको चिहान घारीबाट जङ्गबहादुर बौरियो
हाम्रै असावधानीले जङ्गबहादुरको प्रेत जाग्यो
सामन्तवादका भूतप्रेत बेलैमा नपन्छाउँदा
यसलाई समयमै नमन्साउँदा
एकोहोरो विश्वासमा पर्दा
पथ परहेजमा राम्ररी ध्यान नपु¥याउँदा
आफ्नै शरीरभित्र क्यान्सर पलायो
लालझण्डाको आवरणमा जङ्गबहादुर जन्मियो
धनवाद र डनवादमा अवतरित भयो ।
अहिले त जङ्गबहादुर
आफूले आफैँलाई महाराज भन्न थाल्यो
सरकार, सत्ता र सम्पत्तिको अहंकारग्रस्त जङ्गबहादुर
अर्को कोतपर्वको खोजी गर्न थाल्यो ।
जङ्गबहादुर
जनतन्त्रको दुहाइ दिएर राजतन्त्रको नायक बन्न आतुर छ
पटाङिगनीबाट अपानिका नाममा देशैभरि फर्मान जारी गर्छ
र भन्छ–
मेरो आदेशबिना कोही केही बोल्न पाउँदैन
हाम्रा हजुरमा बिन्ती नबिसाई बोले, बोल्नेको जिब्रो थुतिन्छ,
भन्दै देशैभरि झ्याली पिटाएको छ ।
उषाकिरणको आँसुमा भात भुटेर भुजा ज्युनार गर्छ, जङ्गबहादुर
विद्याको मन मुटुमा सोला बर्साएर अट्टहास गर्छ, जङ्गबहादुर
आफ्नै मामा माथवर सिंहको
निर्मम हत्या गरेर जन्मिएको जङ्गबहादुर
आफ्नै मीतको जीवन सफाया गर्न जाल बिच्छ्याउने जङ्गबहादुर
नविना लामाको करुण क्रन्दनलाई सुमधूर संगीत झङ्कार ठान्छ जङ्गबहादुर ।
जङ्गबहादुरले मदनलाई त चरिनाङ्गै बनायो अब ऊ जबजको ज्यान लिन आतुर छ
च्यासलको जङ्गबहादुर, जबजको ज्यान लिन आतुर छ ।
