विष्णु माया श्रेष्ठ(शुष्मा),
कसले बुझ्छ कर्म मेरो ……।
कसले बुझ्छ मर्म
म हुँ महिला स्वास्थ्य स्वयंसेविका
समाज सेवा नै त हजुर, रैछ ठूलो धर्म ।
झोला बोकी डुली हिँड्छु……..।
गर्छु असल कुरा
दंग पर्छन् मलाई देखी
गाउँ घरका सारा ।
कहिले खुवाएँ पोलियो थोपा……।
कहिले भिटामिन ए
घाम पानी सुख दुःख
सबै सहेँ मैले ।
नाम मेरो ठूलो रैछ…,..।
भन्ने कुरा जानँे
साना साना नानीहरु
आफ्नै सन्तान ठानँे ।
गर्भवती सुत्केरी र…….।
बृद्ध बृद्धा अनि
सेवा दिनु पर्छ हजुर
मैले गनी गनी ।
न त तलव नै पाइन्छ ….।
न त भत्ता धेरै
गाउँ घरका आमा समूह
भर पर्छन् मेरै ।
कसले बुझ्छ कर्म मेरो ……।
कसले बुझ्छ मर्म
म हुँ महिला स्वास्थ्य स्वयंसेविका
समाज सेवा नै त हजुर, रैछ ठूलो धर्म ।
बिर्तामोड ९
