पोहोर साल जेष्ठ भाइ कोरोना भन्ने देशान आयो
ज्वरो आयो जीउ दुखायो चिन्नै नपाइ प्राण खायो
दुरी कायम होसियार रहनेले जीवन पायो
मिचीमिची हात धोई मास्क लाउनेले राहत पायो ।
यस्तै यस्तै आँकडामा पोहोर साल तीन हजार
यै माईलो कोरोनाले चार महिनामा पाँच हजार
यसपालिको कोरोना त खै के खै के कस्तो कस्तो
सास फेर्न कठिन हुने निमोनिया दम जस्तो
हिड्दा हिड्दै अक्सिजनको लेबल पनि घटीजाने
सोच्दासोच्दै बुझ्दाबुझ्दै अन्जानमै ज्यान जाने
घुमी हिडदै गरिखाँदै घरकै जवान पोजेटिभ
बुढा बाबु बुढी आमा उनैबाट भयभित ।
सास फेर्न मुश्किल भन्दै अस्पताल कुदाइहाले
चाँजोपाँजो मिलाइरहँदा उनले ज्यान गुमाइहाले
रुपैयाँको गाठ गयो न त छोरा मिल्न पाए
न त छोरी आफन्त नैं गाउँघर जान पाए ।
अस्पतालले जे गरेनि प्लास्टिकको धोक्रोभित्र
मुखै हेर्न नपाउने छोराछोरी इष्टमित्र
हेर्न जाने इच्छा हुँदै बस्न पर्यो घरभित्र
के पो यस्तो देख्न पर्यो यो युगको करुण चित्र ।
खै के खै के हल्ला आउँछ उमेरवालाको अंग सबै
काटिकुटी निकालेर पोलेथिनले छोपी सबै
दुई लाख बैना गरेपछि अस्पतालमा सिट मिल्ने
विदा भई घर आउँदा आफ्नै घरबार नरहने ।
बिर्तामोड
