झापा ,मंसिर २१ ।कचनकवल ६ बनियानीकी सुकसरी राजवंशी करिव पाँच किलोमिटर धाएर दाउरा खोज्न जलथल जंगल आउँछिन् । हप्ताको दुई दिन मंगलवार र शुक्रवार खुल्ला हुने दियालो सामुदायिक वनमा आउनैपर्ने उनको नियतिजस्तै बनिसकेको छ ।
उनका अघिल्लो पुस्ताले पनि जलथल जंगलबाटै दाउरा बोकेर खाना पकाउँथे । सुकसरीले पनि दाउरा नबोकी उनको भान्सै चल्दैन । करिव दुई दशकअघि त्यस क्षेत्रका सबैले जंगलबाट दाउरा लगेर खाना पकाउँथे । तर, अहिले अरु समुदायका मानिसहरु कमै आउँछन् । घर घरमा ग्यास चुलो , इन्डक्सन चुलोको प्रयोग छ । सुकसरीजस्ता आदिवासी महिलाहरुले दाउरा नबोकी धरै छैन । बिहान खाजा खाएर घरबाट साथीहरुसंग निस्केकी सुकसरी दिउँसो ४ बजेसम्म जंगलमै थिइन् । ‘आज जंगल खुल्ला छ दुई ट्रिप दाउरा बोक्नु छ’ असिनपसिन हुँदै उनले भनिन् । दियालो सामुदायिक वनले हप्ताको मंगलवार र शुक्रवार जंगल खुल्ला गर्ने गरेको वनका अध्यक्ष देउकुमार लिम्बूले बताए । जंगल पस्नका लागि प्रतिव्यक्ति २५ रुपैयाँ वन समितिले लिने गरेको उनले बताए ।
टाउकोमा करिव ४० किलोको दाउराको भारी बोकेर थाकेका सुकसरी र उनका साथीहरु बिसाइरहेका बेला दाउरा लगेर के गर्ने भनेर सोध्दा खाना पकाउन र धान उसिन्नका लागि दाउरा नभइनहुने उनीहरुले बताए । ग्यासमा खाना पकाउने आफूहरुको हैसियत नभएको उनीहरु दुखेसो सुनाए । कतिपयले जंगलबाट खोजेको दाउरा बिक्री गरेर गुजारा गर्नुपर्ने अबस्था रहेको सुकसरीले यथार्थ सुनाइन् । दियालो वनको अनुगमनमा गएको भद्रपुर नगर प्रमुख गणेश पाखरेललगायतको टोलीको अघिअघि सुकसरीहरु दाउराको भारी बोकेर गइरहेका थिए । उनीहरुको दुःख देखेर दियालो वनका सदस्य कृष्ण राई भन्दै थिए ‘ राजा गएपनि आएपनि, राष्ट्रपति रहेपनि नरहेपनि विचराहरुको दुःखका दिन कहिल्यै गएन । ’
