जिन्दगीका केही भेटघाटहरू छोटा हुन्छन्, तर तिनले छोड्ने छाप चिरन्तन हुन्छ। स्वर्गीय पवन राईसँगको मेरो चिनजान पनि यस्तै थियो – समयको हिसाबले छोटो, तर भावनाको गहिराइमा अथाह ।
पहिलो भेट, अमिट प्रभाव
करीव एक दशकअघि सताक्षी प्रेस क्लबको अधिवेशनमा भएको हाम्रो पहिलो भेटवार्ता अझै सम्झनाको पर्दामा जीवन्त छ। त्यो साधारण भेट थिएन – त्यो एक असल राष्ट्रभक्त, खेलकुदप्रेमी र जिवन्त युवाशक्तिसँगको साक्षात्कार थियो। पवनजीको व्यक्तित्वमा एउटा विशेष चुम्बकीय शक्ति थियो – उहाँको आँखामा देशप्रतिको आस्था, मुस्कानमा निश्चलता र बोलीमा खेलकुदप्रतिको अपार लगाव झल्किन्थ्यो।
त्यो छोटो भेटमा नै मैले महसुस गरें – यो युवा साधारण होइन। उहाँमा नेपाली खेलकुदलाई अघि बढाउने जुनून थियो, समुदायलाई एकताको सूत्रमा बाँध्ने दूरदृष्टि थियो, र सत्यको खोजीमा लागेको एक निर्भीक पत्रकारको प्रतिबद्धता थियो।
बहुआयामी व्यक्तित्व – समाजसेवी, खेलाडी र पत्रकार
पवनजी केवल एउटा पहिचानमा सीमित व्यक्तित्व थिएनन्। उहाँ एकै समयमा समाजसेवी, खेलकुदप्रेमी र पत्रकार हुनुहुन्थ्यो – तीनवटै क्षेत्रमा समान जोश र समर्पणका साथ।
समाजसेवाको क्षेत्रमा, उहाँ निस्वार्थ भावनाका प्रतिमूर्ति हुनुहुन्थ्यो। समुदायको विकासमा उहाँको योगदान अविस्मरणीय छ। उहाँले सधैं विपन्नहरूको पक्षमा आवाज उठाउनुहुन्थ्यो, युवाहरूलाई सकारात्मक दिशा दिनुहुन्थ्यो र समाजको उत्थानका लागि निरन्तर प्रयासरत रहनुहुन्थ्यो। उहाँको सेवाभावी मनोवृत्तिले धेरैलाई प्रेरणा दिएको थियो।
खेलकुदको मैदानमा, पवनजी एक सच्चा खेलप्रेमी मात्र होइन, खेल संस्कृतिका संवाहक पनि हुनुहुन्थ्यो। उहाँले फुटबललाई केवल खेलको रूपमा मात्र होइन, समाज परिवर्तनको शक्तिशाली माध्यमको रूपमा हेर्नुहुन्थ्यो। खेल मैदानमा उहाँको उपस्थितिले खेलाडीहरूलाई उत्साह मिल्थ्यो, दर्शकहरूलाई रमाइलो हुन्थ्यो। उहाँ स्वयं खेल्नुहुन्थ्यो, अरूलाई खेलाउनुहुन्थ्यो र खेलकुदको विकासका लागि निरन्तर सक्रिय रहनुहुन्थ्यो। भेट्रान खेलाडीहरूप्रति सम्मान र नयाँ प्रतिभाहरूलाई प्रोत्साहन गर्ने उहाँको स्वभाव अनुकरणीय थियो।
पत्रकारिताको क्षेत्रमा, उहाँ सत्यको पक्षधर र निर्भीक कलमको योद्धा हुनुहुन्थ्यो। सताक्षी प्रेस क्लबसँगको उहाँको सम्बन्धले उहाँको पत्रकारितामा कत्तिको गहिरो लगाव थियो भन्ने प्रमाणित गर्छ। उहाँले आफ्नो कलमलाई समाजको दर्पणको रूपमा प्रयोग गर्नुहुन्थ्यो – समाजका विसंगति उजागर गर्ने, जनताको आवाज बन्ने र सत्य समाचार प्रवाहमा योगदान दिने काममा उहाँ सधैं तत्पर रहनुहुन्थ्यो। उहाँको पत्रकारिता जिम्मेवार, नैतिक र जनमुखी थियो।
राष्ट्रप्रेम – उहाँको जीवन दर्शन
पवनजी एक सच्चा राष्ट्रवादी हुनुहुन्थ्यो। उहाँको राष्ट्रप्रेम केवल नाराबाजीमा सीमित थिएन, त्यो उहाँको प्रत्येक कार्यमा झल्किन्थ्यो। देशको विकास, समाजको उन्नति र नेपाली खेलकुदको प्रगतिमा उहाँको योगदान उहाँको देशभक्तिको जीवन्त उदाहरण हो। उहाँले विदेशमा सहज अवसर हुँदाहुँदै पनि आफ्नो माटो, आफ्नो समाज र आफ्नो समुदायका लागि काम गर्ने छनौट गर्नुभयो। यो साँचो राष्ट्रप्रेमको परिभाषा हो।
स्मृति प्रतियोगिता – एउटा सार्थक श्रद्धाञ्जली
आज, स्व. पवन राई स्मृति भेट्रान फुटबल प्रतियोगिताको आयोजना हुँदैछ। यो केवल एउटा खेल प्रतियोगिता मात्र होइन – यो उहाँको सपना, उहाँको जीवन दर्शन र उहाँले छोडेको विरासतको जीवन्त उत्सव हो।
भेट्रान फुटबल प्रतियोगिताको छनौट पनि अर्थपूर्ण छ। भेट्रान खेलाडीहरू – ती अनुभवी योद्धाहरू जसले आफ्नो जवानी खेल मैदानमा बिताए, जसले नेपाली फुटबललाई आफ्नो पसिनाले सिञ्चित गरे – उहाँहरूप्रति पवनजीको विशेष आदर थियो। यो प्रतियोगिताले ती दिग्गज खेलाडीहरूलाई सम्मान गर्दै, नयाँ पुस्तालाई प्रेरणा दिनेछ।
पवनजी जस्ता व्यक्तित्वहरू शारीरिक रूपमा हामीबीच नभए पनि, तिनको आदर्श र प्रेरणा सधैं जीवित रहन्छन्। यो प्रतियोगिता उहाँको नाममा आयोजित हुनु भनेको उहाँप्रतिको साँचो सम्मान हो, उहाँको स्मृतिलाई चिरजीवी बनाउने माध्यम हो।
खेलकुद, पत्रकारिता र समाजसेवाको त्रिवेणी
पवनजीको जीवनले हामीलाई एउटा महत्वपूर्ण पाठ सिकाउँछ – खेलकुद, पत्रकारिता र समाजसेवा तीनवटै क्षेत्र एकअर्काबाट अलग छैनन्, बरु एकअर्कालाई पूरक हुन्। खेलकुदले अनुशासन सिकाउँछ, पत्रकारिताले सत्यको खोजी गर्छ र समाजसेवाले मानवता जगाउँछ। यी तीनवटै गुणहरू पवनजीमा समाहित थिए।
खेलमैदानमा फेयर प्लेको भावना, पत्रकारितामा निष्पक्षता र समाजसेवामा निस्वार्थता – यी सिद्धान्तहरू पवनजीको जीवनको आधार थिए। उहाँले आफ्नो छोटो जीवनकालमा जे गर्नुभयो, त्यो धेरैले लामो जीवनमा पनि हासिल गर्न सक्दैनन्।
खेलकुद केवल खेल होइन – यो राष्ट्र निर्माणको माध्यम हो, समुदाय एकीकरणको शक्ति हो। पत्रकारिता केवल पेशा होइन – यो समाजको ईमान्दार दर्पण हो, जनताको अधिकारको संरक्षक हो। समाजसेवा केवल काम होइन – यो मानवताको पूजा हो, समाजको ऋण चुक्ताउने माध्यम हो। पवनजीले यी सबै कुरा गहिराइसँग बुझ्नुहुन्थ्यो र त्यसैले यी तीनवटै क्षेत्रमा उहाँको योगदान अतुलनीय थियो।
यस प्रतियोगितामा सहभागी हुनुहुने सबै भेट्रान खेलाडीहरू, आयोजकहरू, पत्रकार मित्रहरू र दर्शकहरूलाई म यही भन्न चाहन्छु – हामी केवल फुटबल खेल्दै छैनौं, हामी एक राष्ट्रप्रेमी युवाको सपनालाई जीवित राख्दैछौं। प्रत्येक गोल, प्रत्येक पास, प्रत्येक जितले पवनजीको स्मृतिलाई थप बलियो बनाओस्।
यो प्रतियोगिताले नेपाली खेलकुदलाई नयाँ उचाइमा पुर्याओस्, पत्रकारिता क्षेत्रलाई थप जिम्मेवार बनाओस् र समाजसेवामा नयाँ ऊर्जा संचार गरोस्। प्रत्येक किक, प्रत्येक ड्रिबल, प्रत्येक सेभले पवनजीको आत्मालाई शान्ति दिओस्।
उहाँ हाम्रा बीचमा भौतिक रूपमा उपस्थित हुनुहुन्न, तर खेलमैदानको प्रत्येक कुनामा, प्रत्येक खेलाडीको जोशमा, प्रत्येक समर्थकको आवाजमा, प्रत्येक पत्रकारको कलममा र प्रत्येक समाजसेवीको मनमा उहाँको उपस्थिति अनुभव हुनेछ।
भेट्रान खेलाडीहरूलाई विशेष आग्रह
यस प्रतियोगितामा सहभागी हुनुहुने सम्मानित भेट्रान खेलाडीहरू – तपाईंहरू केवल खेलाडी मात्र होइन, तपाईंहरू नेपाली फुटबलका जीवित इतिहास हुनुहुन्छ। तपाईंहरूको अनुभव, तपाईंहरूको सीप र तपाईंहरूको समर्पण नयाँ पुस्ताका लागि प्रेरणाको स्रोत हो। पवनजी तपाईंहरूप्रति अत्यन्तै सम्मान राख्नुहुन्थ्यो। आज तपाईंहरूले उहाँको स्मृतिमा खेल्नुहुनेछ – यो तपाईंहरूका लागि र उहाँका लागि गौरवको क्षण हो।
मैदानमा उत्रँदा, उहाँलाई सम्झनुहोस्। उहाँको मुस्कान, उहाँको जोश, उहाँको खेलप्रेम – यी सबैले तपाईंहरूलाई शक्ति दिओस्। तपाईंहरूको प्रत्येक खेल उहाँको स्मृतिप्रति श्रद्धाञ्जली होस्।
विदाइका शब्दहरू
पवनजी, तपाईंसँगको भेट छोटो थियो, तर तपाईंले छोड्नुभएको प्रभाव चिरस्थायी छ। सताक्षी प्रेस क्लबको त्यो अधिवेशनमा भएको हाम्रो कुराकानी, तपाईंको हाँसो, तपाईंको दृष्टिकोण – सबै आज पनि ताजा छ। तपाईंले देशको लागि, समाजको लागि र खेलकुदको लागि जे गर्नुभयो, त्यो सदैव स्मरणीय रहनेछ।
तपाईंको स्मृति हाम्रा लागि सधैं प्रेरणाको स्रोत बनिरहोस्। यो प्रतियोगिता तपाईंको आत्माको शान्तिको लागि र तपाईंको सपनालाई साकार पार्नको लागि समर्पित छ। तपाईंले समाजसेवामा देखाउनुभएको समर्पण, खेलकुदमा देखाउनुभएको जोश र पत्रकारितामा देखाउनुभएको इमान्दारिता – यी सबै गुणहरू हामी सबैमा संचारित होऊन्।
तपाईं गए होइन, तपाईं हाम्रा हृदयमा, हाम्रा स्मृतिमा र यस्ता कार्यक्रमहरूमा सदैव जीवित रहनुहुनेछ। तपाईं प्रत्येक खेलाडीको जोशमा, प्रत्येक पत्रकारको कलममा र प्रत्येक समाजसेवीको सेवाभावमा जिउँदै रहनुहुनेछ।
आज हामी तपाईंलाई अलविदा भन्दैनौं, हामी तपाईंलाई सलाम गर्दैछौं। तपाईं हाम्रा नायक हुनुहुन्छ, हाम्रा प्रेरणा हुनुहुन्छ, हाम्रा आदर्श हुनुहुन्छ।
