सम्भावनाका खौपहरु कलेटी परेर,
अब दौडमा उक्लन सक्दैन,
शहरहरु सुनसान छन् ,
हठात् लाठीका आवाज तरंगित छन्,
मन रोएको छ,
लाठीका डामहरु बोकेर,
लम्पसार छ मेरो शहर ।
भोक र रोगले सुकसुकाएका मनहरु,
अब बिद्रोह ओकल्न सक्छन्,
घमण्डले क्रुर हातमाथि
बाजी थापेर,
कोरोना—भोक र बिद्रोहको गीत गाऊँ,
रक्ताम्य भएको यो क्षणहरुमा,
तिम्रो आगमनको अर्थ रहोस् ।

देवेन्द्रकिशोर ढुंगाना
भद्रपुर,झापा
(भोक कविता आन्दोलन—२ अन्तर्गतको कविता )

प्रतिक्रिया

कृपया प्रतिक्रिया लेख्नुहोस्!
कृपया आफ्नो नाम लेख्नुहोस्