हाम्रो जिन्दगी कति इच्छा , आकांक्षा ,रहर बाध्यता,समस्या,आवश्यकता,मुश्किल , परेसान, दुख र खुसीले बित्दछ होला । कोही मानिस मुश्किल र परेसानमा बीच बाटैमा पर्छन् भने कोही मानिस यस क्षणबाट अगाडि बढ्छन् । जो मानिस मुश्किलमा पर्छन् , उनलाई लाग्छ मलाई साथ दिने साथीभाइ आफन्त कोही पनि छैनन् । तर, जीवन एक्लै हुँदैन । कोही न कसैको साथ हुने गर्दछ । जिउँन मुश्किल त छ ,तर जीवनमा उतारचढाव भएन भने जिउँनुको के महत्व हुन्छ र ! घामछाँया बिनाको दिन के दिन ! हरपलको क्षणलाई खुसी बनाएर जिउँनु नै हो जिन्दगी । जिन्दगीमा मानिसले धेरै कुरा सिक्दछन् भोग्दछन् । भोगाइ र सिकाइ नै हो जिन्दगी ।
मानिसले शिक्षाभन्दा पहिला संस्कार,व्यापारभन्दा पहिला व्यवहार र भगवानभन्दा पहिला मातापिता चिन्न सक्यो भने जिन्दगीमा कहिले कठिनाई आउन सक्दैन । सम्वन्ध र विश्वास जीवनमा अतिआवश्यक पर्दछ । जीवनमा सम्वन्ध बनाए पनि विश्वास बनाउन सक्नु पर्दछ ।विश्वास कमाउन सक्नु पर्दछ । जहाँ विश्वास हुन्छ, त्यहाँ आफै सम्वन्ध बनेको हुन्छ । जीवनमा सबै मानिस क्यास कमाउन लागि पर्छन् कमै मानिस हुन्छन् जो क्रेडिट कमाउन खोज्ने, जसमा क्रेडिट विश्वासमा गएर जोडिएको हुन्छ । जीवनमा हामीले चार चिज कहिलै तोड्नु हुँदैन— विश्वास, सम्वन्ध, मन र बचन । यदि यी चार चिज तोडियो भने तोडिँदा बाहिरी आवाज त आउँदैन तर भित्री दुःख धेरै हुने गर्दछ । जीवनमा यी चार चिज कमाउन सकियो भने हाम्रो जीवन सार्थक बन्ने छ । भाइभन्दा राम्रो भागिदार कोही हुन सक्दैन, दिदीबहिनीभन्दा ठूलो शुभचिन्तक अरु हुन सक्दैन , पितामाताभन्दा ठूलो सल्लाहकार अरु कोही हुन सक्दैन । सम्वन्ध कहिले जीवनको साथसाथ नचल्न सक्छ । सम्वन्ध एक बार बन्छ ,जिन्दगी जीवनभर संगै चल्दछ । जो मानिस आफ्नो लागि जिउँछ उसको एक दिन मृत्यु हुन्छ । तर, जो मानिस अरुको लागि जिउँछ उसको सधै सम्झना रहन्छ । सानो सानो कुरा मनमा राख्नाले ठूलो सम्वन्ध कमजोर बन्न सक्छ ।व्यापारमा हानी हुन सक्छ । जागिरमा नैराश्यता छाउन सक्छ ।जीवन रसिलो बन्न सक्दैन । ठूलो सोच, ठूलो मनले जिन्दगीको हरेक दिनको विहानीमा खुसी ल्याउँछ ।
व्यापार व्यवसायमा उन्नति, जागिरमा प्रगति , परिवारमा खुसी ल्याउन सक्छ ।जोसंग केही छैन , उसमाथि दुनिया हाँस्दछ । जोसंग सबै थोक छ उसमाथि दुनिया जल्दछ ,रिस राख्दछन् ।अहिले हाम्रो समाजको यथार्थता यस्तै छ । भनिन्छ, फलेकै रुखमा ढुङ्गाको प्रहार बढी हुने गर्दछ । राम्रो समय उसैको हुन्छ, जो अरुको नराम्रो,कुभलो चिताउँदैन । जो मानिसको कर्म राम्रो हुन्छ ,उसको जीवन कहिलै अध्याँरो हुँदैन । जिन्दगी राम्रो बनाउनको लागि लड्नु पर्दछ , सजिलो बनाउनको लागि सोच विचार बढी गर्नु पर्दछ । जीवनलाई हामीले सुन बनाउने हो कि सुतेर बिताउने हो, त्यो आफ्नै हातमा छ ।
हाँगाबाट झरेको फुल पुनः त्यसमा जोडिन सक्दैन । तर, हाँगा ठूलो छ भने पुनः अर्कौ फुल फुल्न सक्छ । त्यसरी नै जिन्दगीमा बिताएको समय फर्काउन सकिदैन । तर, हौसला र बिश्वासले आउने समयलाई राम्रो बनाउन सक्छौं ।
हामी केही अलग हुन चाहने हो भने भीडबाट अलग भएर हिड्नु पर्यो । भीडले हामीलाई साहस र साथ त दिन्छ, तर हाम्रो पहिचान हराउँछ । जबसम्म हाम्रो लक्ष्य भेटिदैन, तवसम्म हिम्मत हार्नु हुँदैन निरन्तर लागि रहनु पर्दछ , पहाडबाट निस्किएको खोला न कहिले रोकिन्छ न कसैलाई सोध्दछ समुन्द्र कति टाढा छ भनेर । बाधा अड्चनलाई परास्त गर्दै निरन्तर आफ्नो गन्तव्यमा पुग्दछ । हाँगाबाट झरेको फुल पुनः त्यसमा जोडिन सक्दैन । तर, हाँगा ठूलो छ भने पुनः अर्कौ फुल फुल्न सक्छ । त्यसरी नै जिन्दगीमा बिताएको समय फर्काउन सकिदैन । तर, हौसला र बिश्वासले आउने समयलाई राम्रो बनाउन सक्छौं । राम्रो मानिस टाढाबाट पनि चिनिन सक्छ । तर, फटाहा सँगै हुँदा पनि चिन्न सकिदैन । जे हामीले हासिल गर्न सकेनौं, त्यो हाम्रो किस्मत हो । जे हामीले हासिल गर्यौं, त्यो भगवानको कृपाले गर्दा पाएको हो । प्रेम त्यो चिज हो जसले मानिसलाई बाँच्न सिकाउँछ । रिस त्यो चिज हो जसले मानिसलाई बाँच्न दिदैन । यो झुटो दुनियामा सच्चा कुरा गर्ने मानिस कोहीकोही पागल ठहरिन्छन् । भरोसा भगवानमा छ भने जो लेखेको छ, तकदिरमा त्यही पाईन्छ । भरोसा खुद आफूमा छ भने भगवानले त्यही लेख्छन् जुन तपाई चाहनु हुन्छ । असली सवाल यो हो कि मानिसको भित्र के छ यदि भित्री गलत छ भने भित्रबाट गलत नै प्रतित हुन्छ । यदि तिमी भित्री सही छौ भने बाहिर जे गर्छाै सही प्रतित हुन्छ । अनिकाल छ यो दुनियामा प्रेम र सम्मानको । किनकि लिन सवै चाहन्छन् तर दिन कोही चाहदैनन् ।सवै मानिस भोका छन् सम्मानको ।
जसरी प्रेमले सबै चिजलाई सजिलो बनाउँछ, त्यसैगरी आशाले सबै कुरालाई सम्भव बनाउँछ । मानिस त्यसैले आशाबादी बन्नु पर्दछ । कुनै एकको भरोसा गरेर हेरौ, जीवनमा अरु आवश्यक पर्दैन । हामीले आफ्नो प्रतिष्ठा,मान सम्मानको धेरै राम्रो ख्याल राख्नु पर्दछ । किनकि यसको उमेर आफ्नो उमेरभन्दा बढी हुने छ । जिन्दगी पलपल बित्दै गएको हुन्छ । जस्तोसुकै दुःख कठिनाई भएपनि एकवारको जुनी हाँसीखुसी बाँच्न सक्नु पर्र्दछ । जीवनलाई पूर्ण जिउँनु पर्दछ , बितेर जाने जीवन भएतापनि फर्केर यादहरु आउन सक्छन् । समय फर्केर कदापि आउने छैन । जिन्दगी एउटा खुवसुरत सपना हो त्यसमा हरकोही अपना हो । जिऔं यसरी जिन्दगी कि तपाईलाई कसैले भेट्दा भन्ने गरोस् कि यो जिन्दगीको हसिनपल हो । हामीले जीवनमा राम्रो काम गरिरहनु पर्दछ । मानिसले हाम्रो तारिफ गरुन् या नगरुन् आदि त दुनिया सुतिरहन्छ । तथापि घाम निक्लन छोड्दैन । खोजी त खाली सुखको हुने गर्दछ यस संसारमा नाम सम्वन्धको जे पनि हुन सक्छ ।
शुभचिन्तक त्यो नहुन सक्छ जो दिनदिनै भेट्छ ,कुरा गर्छ । शुभचिन्तक त्यो हो जो दिनै नभेटे पनि मेरो सुखी र समृद्घ जीवनको लागि प्रार्थना गर्दछ । हाँसो कसैले चोर्न नसकोस्, कसैले रुवाउँन नसकोस् खुसीको दियो कुनै तुफानले पनि निभाउन नसकोस् । नम्रताले बोल्न , हरेकको आदर गर्न , सम्मान गर्नु ,माफी गर्नु, मिठो बोल्नु यदि यी गुण हामीसंग भएको खण्डमा कहिले दःुख पाउनु पर्दैन । भाग्य तपाईको हातमा नहुन सक्छ । तर, निर्णय आफ्नो हातमा हुन सक्छ ,भाग्यले हाम्रो निर्णय बदल्न सक्दैन । तर, हाम्रो निर्णयले हाम्रो भाग्य बदल्न सक्छ । त्यसैले हाम्रो जिन्दगीलाई रंगिन बनाऔं । जिन्दगीमा रिस हैन प्रेम गरौ । प्रेममा संसार टिकेको छ , प्रेममै जिन्दगी बितेको छ ।
