सतानुको नाम संझिरहने छौं

झापा, साउन २५ । नाम र थर एउटै जुँधेर बिर्ताबजारका सतानुसिंह राजवंशीको ख्याति अलि बढी सुनिन्थ्यो । उमेरले उनी धेरै अगाडिका पनि हुन् । बिर्ताबजारका सतानुसिंह राजवंशीले संझनयोग्य छाप छोडेजस्तै बिर्तामोड २ चैतुवारीका सतानुसिंह राजवंशी पनि समाजलाई ठूलो गुण लगाएर यस धर्तीबाट विदा भएका छन् ।

राजवंशी समुदायसंगै सिंगो समाजको लागि उनको योगदान अनुकरणीय रह्यो । पिता धतनलाल राजवंशी र उनका दुईजना श्रीमती फाग्नी राजवंशी र पुतलसरी राजवंशीको जेठो छोराको रुपमा सतानुसिंहको जन्म २०१३ सालमा भएको थियो । उनले बिर्ताबजार निवासी स्वर्गीय पदमलाल राजवंशीकी जेठी छोरी लवन्ती राजवंशीसंग २०३२ असार १५ गते विवाह गरेका थिए । दुई छोरा मोहन र दिलिप तथा बुहारीहरु संगिता र सरिता, छोरी ज्वाइँ दिलमाया र सुशिलसहित चारजना नातिनातिनाका धनी सतानुसिंहको साउन २१ गते असामयिक निधन भएको हो । राजनीतिक , सामाजिक , शैक्षिक, सांस्कृतिकलगायतका क्षेत्रमा उनले योगदान दिएका छन् । पञ्चायतकालमा वि.सं.२०४३ देखि २०४६ सम्म र बहुदलीय व्यवस्थामा २०४९ देखि २०५३ सम्म गरी उनी दुई पटक साविक चारपाने गाउँ पञ्चायत÷ गाउँ विकास समितिको वडा अध्यक्ष भएका थिए । पंचरत्न माध्यमिक विद्यालयका जग्गादाता राजवंशी त्यस विद्यालयको पूर्व व्यवस्थापन समिति सदस्य र शिक्षक अभिभावक संघको पूर्व अध्यक्ष रहेका थिए । हाल उनी नवदुर्गा सामुदायिक केन्द्रका अध्यक्ष रहेका थिए । दिवंगत राजवंशीको तीन दिनको कर्म तीन सिनानमा तयार गरिएको यो विशेषांक –

चेतनाको संवाहक सतानुसिंह राजवंशी
योगेन्द्रमणि दाहाल,
प्रधानाध्यापक
पञ्चरत्न माध्यमिक विद्यालय

२०८० साल साउन २१ गते आइतबार, विद्यालयमा बर्खे बिदा थियो । म दिनभर आफ्नै व्यक्ति कामले घर बाहिर थिएँ। दिनभरिको काम सिध्याएर अपराह्न ५ बजेतिर घर पुगेँ। घर पुगेर सामाजिक सञ्जाल खोलेर हेर्नेबित्तिकै एउटा अप्रिय समाचारले स्तब्ध बनायो । झापा, बिर्तामोड–२, चैतुबारी निवासी सतानुसिंह राजवंशीको स्वर्गारोहणको त्यो खबर असत्य होस् भनें तर सत्य त्यही भयो । सतानु दाई अब हामीबीच रहनुभएन । उहाँले ६९ वर्षको उमेरमा यस धर्तीलाई सदाका लागि छोडेर जानुभयो ।
संसारमा कति जन्मन्छन्, कति मर्छन् । कतिको मृत्यु एउटा परिवार, उसको आफन्त र छरछिमेकीमा सीमित हुन्छ भने कतिको मृत्युले सिंगै गाउँसमाज, जिल्ला, क्षेत्र र राष्ट्रलाई नै विह्वल बनाउँछ । सतानु दाईको मृत्यु एउटा क्षेत्रकै लागि अकल्पनीय भयो । सतानुसिंह राजवंशी एउटा व्यक्ति मात्र होइन , उहाँले एउटा व्यक्तिगत जीवन मात्र बाँच्नु भएन । उहाँको व्यक्तित्व, राजनीतिक व्यक्तित्व, सामाजिक व्यक्तित्व अनि शैक्षिक व्यक्तित्वका हिसाबले बहुआयामिक रह्यो । त्यसैले उहाँको अभावले चैतुबारी सिंगो समाजलाई अपूरणीय क्षति भएको छ ।
चैतुबारी बिर्तामोड नगरपालिकाको दक्षिण पश्चिम क्षेत्रमा अवस्थित एउटा सुन्दर बजार हो । चारपानेबाट ४ किलोमिटर दक्षिणमा अवस्थित यो ठाउँमा परापूर्व कालदेखि नै राजवंशी समुदायको बसोबास रहेको छ । सतानु दाईको परिवार पनि ४ पुस्ता अघिदेखि यस क्षेत्रमा बसोबास गर्दै आएको छ । यस कुरालाई सतानु दाई स्वयम्ले विद्यालयको स्मारिकामा व्यक्त गर्नुभएको छ । विगत लामो समयदेखि चैतुबारी क्षेत्रलाई नै कर्मथलो बनाएर जीवन व्यतीत गर्नुहुने दाई यस क्षेत्रको एउटा इतिहास हुनुहुन्थ्यो । आफ्नै जातीय संस्कार, संस्कृति, रहनसहनमा हुर्कदै आफ्नो जातीय स्वाभिमानमा रमाउने व्यक्तित्व हुनुहुन्थ्यो । आफ्ना संस्कारलाई नयाँ पुस्तामा हस्तान्तरण गरी आफ्नो मौलिक रीतिको संरक्षण गर्नुपर्ने कुरामा अडिग हुनुहुन्थ्यो। अब ती सबै कुरा सम्झनामा मात्र सीमित रहे, तथापि उहाँको असल पदचाप पछ्याउनु अबको पुस्ताको कर्तव्य हुनेछ ।

सतानुसिंह राजवंशी व्यक्तिले शिक्षा प्राप्त गर्नु, शिक्षाबाट प्राप्त ज्ञान सीपलाई व्यवहारमा उतार्नु अनि जानेको सीपलाई समाजका लागि समेत प्रयोग गर्नु भन्ने कुरामा सचेत हुनुहुन्थ्यो। उहाँ मात्र होइन, उहाँको परिवार नै शिक्षाप्रेमी थियो र अझै पनि छ । उहाँको बुबा स्व. धतनलाल राजवंशीको अहिलेको पञ्चरत्न माध्यमिक विद्यालयको स्थापना गर्नका लागि अहम् भूमिका रहेको छ । तत्कालीन समयमा घैलाडुब्बामा विद्यालय स्थापना हुँदा चैतुबारी क्षेत्रमा पनि एउटा विद्यालय आवश्यक छ भन्ने पवित्र सोच लिएर स्व. धतनलाल राजवंशी अगाडि बढ्नुभएको थियो । उहाँ लगायत त्यतिखेरका अग्रज शिक्षाप्रेमी, समाजसेवी व्यक्तित्वहरूको अग्रसरतामा आज पञ्चरत्न मा.वि. यस क्षेत्रमा उभिन सफल भएको छ । व्यतिखेर लालमाटीमा रहेको धुले पाठशालालाई आधा–आधा बाँडफाँट गरी एउटा बेलडाँगी र एउटा चैतुवारीमा स्थानान्तरण गरेर विद्यालय स्थापना गर्नमा उहाँको देन अविस्मरणीय रहेको छ । सतानुसिंह राजवंशी उहाँ नै महान् बुबाको सुपुत्र हुनुहुन्थ्यो ।अतः बुवाकै सत्प्रेरणाले सतानु दाईमा सामाजिक भावनाको बीज अङ्कुराउँदै गयो र त्यसलाई हुर्काउँदै बढाउँदै उहाँ जीवनको उत्तरार्धसम्म नै सामाजिक काममा सक्रिय बनिरहनु भयो । तत्कालीन समयमा यहाँका भूमिपुत्र किसानका सन्तानले शिक्षा पाउनुपर्छ भन्ने सचेत सोच प्रशंसनीय छ । आफ्नै नामको जग्गा दान दिएर, आफै खर, बाँस, खम्बा, काठ जुटाएर विद्यालय स्थापना गरी यस भेगका भाइबहिनीहरुलाई शिक्षामार्फत् चेतनाको बिहानी सुनौलो युगमा प्रवेश गराउने ती महान् आत्मालाई सम्मानका जतिसुकै शब्द खर्च गरे पनि कम हुन्छ । सतानुसिंह राजवंशीका बुबा स्वर्गीय धतनलाल राजवंशीले विद्यालय स्थापना कालमा वि. सं. २०२४ देखि २०२९ सम्म विद्यालय व्यवस्थापन समितिको सदस्य रहेर भूमिका निर्वाह गर्नुभएको थियो । त्यसैले निसन्देह के भन्न सकिन्छ भने सतानु दाईको परिवार यस विद्यालयको स्थापना कालदेखि नै साथमा थियो र हालसम्म पनि यस परिवारबाट विद्यालयले साथ सहयोग पाइरहेको छ । सतानु दाईको निस्वार्थ सेवाभाव, शिक्षाप्रेम, सामाजिक उत्तरदायित्व, सत्कार्य र सत् विचार सबैका लागि प्रेरणादायी र अनुकरणीय छन् ।

स्वर्गीय सतानु दाई विक्रम संवत २०४० देखि पञ्चरत्न माध्यमिक विद्यालयको सर्वाङ्गीण विकासमा लागि लागिपर्नुपर्छ भनेर जोडिनु भएको व्यक्ति हो । विद्यालयमा प्राप्त दस्तावेजअनुसार उहाँ २०४० सालदेखि २०४४ सालसम्म विद्यालय व्यवस्थापन समितिको गरिमामय सदस्य पदमा रही जिम्मेवारीमा रहनुभएको थियो। त्यस्तै २०४४ सालदेखि २०४७ सालसम्म पुनः उहाँले समितिको सदस्य भई भूमिका निर्वाह गर्नुभयो । यसरी उहाँले विद्यालय व्यवस्थापन समितिमा २ कार्यकाल व्यतीत गरी सफलतापूर्वक आफ्नो भूमिका निर्वाह गरेको देखिन्छ । त्यसपछि पनि उहाँ र विद्यालयबीचको सम्बन्ध जोडिरह्यो। उहाँले शिक्षक अभिभावक संघको अध्यक्ष भएर वि.सं. २०६८ सालदेखि वि.सं. २०७१ सालसम्म र पुनः २०७१ सालदेखि २०७४ सालसम्म गरी दुई कार्यकाल सफलतापूर्वक जिम्मेवारी निर्वाह गरेको देखिन्छ ।

पञ्चरत्न माध्यमिक विद्यालयले वि.सं. २०७४ सालमा आफ्नो स्थापनाको ५० औं वर्षको सुखद अवसरमा विविध कार्यक्रम गरी स्वर्ण महोत्सव समारोह सम्पन्न गर्यो । उक्त महोत्सवलाई सफल र सार्थक बनाउन सतानु दाईको सक्रियता अग्रपंक्तिमै थियो । उहाँ र उहाँजस्तै उदप्त विचार भएका व्यक्तिहरूकै अग्रसरताबाट स्वर्ण महोत्सव सभ्य र भव्य रूपमा सुसम्पन्न भएको थियो । उक्त अवसरमा स्वर्ण स्तम्भ निर्माणार्थ आर्थिक सहयोग उपलब्ध गराई सहयोग पुर्याउनु हुने सतानु दाईको स्मृति स्वर्ण स्तम्भझै सदैव ठडिरहने छ । उहाँको पृथ्वीको भोग समाप्त भएपनि विद्यालयको स्वर्ण स्तम्भमा उहाँको नाम सुनौलो अक्षरले कुँदिएका छन्। सतानु दाईको सम्झनामा यो स्तम्भ जिउँदो इतिहास बनेर ठडिइरहने छ ।

भूमिदान महादान हो। त्यो भूमि पनि कुनै व्यक्तिलाई होइन, संस्थालाई दान गरिएको हो । पञ्चरन्त मा.वि.लाई सप्रेम उपहार दिइएको हो। दानवीर उच्च मनका धनी, स्वर्गीय धतनलाल राजवंशीसंगै दाजु भाइ सूर्यप्रसाद राजवंशी र सतानुसिंह राजवंशीले कि.नं. १८९ को ०–४–१० क्षेत्रफल जग्गा विद्यालयलाई दान गरेर पुण्य काम गर्नुभएको थियो । उहाँहरुबाट प्राप्त जग्गामै अहिले विद्यालय सञ्चालित छ र विद्यार्थीहरु विद्या आर्जन गरिरहेका छन्। यही विद्याको मन्दिरबाट सयौँ विद्यार्थी उत्तीर्ण भई देश विदेश पुगेका छन्। अझै भोलिका दिनहरुमा लाखौँ विद्यार्थीहरूले यही विद्यालयबाट शिक्षा ग्रहण गर्छन् । यही भूमिमा शिक्षाको पहिलो पैताला टेकेर संसार पुग्नसक्ने ऑट बोक्न सक्छन् । त्यसैले उहाँको योगदान सदैव स्तुत्य रहनेछ ।
स्वर्गीय सतानुसिंह राजवंशी जीवनको पछिल्लो समयसम्म समेत विद्यालयको उन्नयनका लागि सक्रिय हुनुहुन्थ्यो। उहाँ वर्तमान विद्यालय सल्लाहकार समितिका सदस्य समेत हो। विद्यालयले आमन्त्रण गरेको समयमा आफू स्वस्थ रहँदा उहाँले कहिल्यै नाइनास्ती गर्नुभएन । बैठकमा उहाँका सारगर्भित विचारले विद्यालयलाई अगाडि बढाउन मार्गदर्शक बने। उहाँका धारणा र योजना अनुसार विद्यालयले प्रगति गर्ने अवसर प्राप्त गर्यो । अझै आगामी दिनमा उहाँका विचार विद्यालयका लागि पथप्रदर्शक हुनेछन् ।
जीवन मृत्यु शास्वत हुन्। यो प्रकृतिको चक्र हो । जन्ममा खुसी भएको मन वियोगमा अशान्त बन्छ । तथापि विधिको विधान स्वीकार गर्नुको विकल्प हामीसँग रहँदैन। सतानु दाईसँग पनि यही भयो। जे नसुन्नुपर्ने थियो, त्यही सुन्नुपर्यो । जुन पीडा नभोग्नु पाए हुन्थ्यो भन्ने लाग्थ्यो, त्यही भोग्नुपर्यो। अब उहाँ कहिल्यै नफर्कने गरी अस्ताउनु भयो, तर पनि उहाँको योगदान अस्ताएको छैन। उहाँले निर्माण गरेको व्यक्तित्व ओइलाएको छैन । उहाँको भौतिक शरीर नभए तापनि उहाँको नाम र काम कहिल्यै मर्ने छैन । उहाँको अन्त्येष्टिमा कन्काई माईमा देखिएको जनलहर यसको साक्षी हो । अलबिदा सतानु दाई ! तपाईँलाई विद्यालयले कहिल्यै भुल्ने छैन । हामी (विद्यालय परिवार) तपाईंको आत्माको चीर शान्तिको कामना गर्दछौ

सामाजिक कार्यमा सँधै एकाग्र बन्नु भयो
धर्म लक्सम्बा

साविक चारपाने गाउँ विकास समिति वार्ड नं. ७ हाल बिर्तामोड नगरपालिका वडा नं. चैतुवारी क्षेत्रका सामाजिक,राजनीतिक लगायतका क्षेत्रहरुमा एउटा स्वर्ण नाम हो सतानु सिंह राजवंशी । आफ्नो जीवनको युवा जोश जाँगर सबै समाजसेवामा नै समर्पण गर्नुभएका सतानु दाईलाई एक कर्मशील, त्यागी ब्यक्तित्वको रुपमा स्मरण गर्दछु । उहाँको निस्वार्थ समाजसेवा दिनदुःखीहरुको उत्थानमै बित्यो भने पनि हुन्छ सारा जिन्दगी । कहिले जनप्रतिनिधिको रुपमा त कहिले सामाजिक अभियन्ताको रुपमा उहाँले पञ्चायत कालमा वडा सदस्य, वडा अध्यक्षको रुपमा र प्रजातन्त्र आइसकेपछि पनि वडा अध्यक्षको रुपमा उहाँलाई बिजयी बनाई जनताले प्यारो आफ्नो अभिभावकत्व ग्रहण गर्न लगाएको थियो।

समाजसेवाका अनेकौ आयामहरु छन् । आफ्नो बुवा धतनलाल राजवंशीलगायतले स्थापना गरेको पञ्चरत्न विद्यालयलाई बढाउने ,फूलाउने अभियानमा उहाँ निरन्तर लाग्नु भयो । पटक पटक संचालक समिति अध्यक्ष ,सदस्य, शिक्षक अभिभावक संघ अध्यक्ष ,सल्लाहकारजस्ता पदहरुमा बसेर सेवा प्रदान गर्दै सो पञ्चरत्न माविलाई अगाडी बढाउने कुरामा पहल गरिरहनुुभयो । वडामा मठमन्दिर बनाउने कामको अगुवाई गर्नुभयो । नवदुर्गा सामुदायिक केन्द्र बिर्तामोड २ को अहिले पनि अध्यक्ष पदमा उहाँ नै हुनुहुन्छ । तीन सिनान घाट स्थापना गर्ने, गरिबी सहयोग कोषहरु स्थापना गर्नेलगायतका सामाजिक कार्यमा सँधै एकाग्र हुनुहुन्थ्यो । यही क्रममा हुँदाहुँदै आफ्ना धेरै अधुरा सपनालाई थाती राख्दै बाँकी जिम्मा समाजलाई नै छाडेर मिति २०८०÷०४÷२५ गतेका दिन सतानु दाई सँधै विलिन हुनु भयो । यस्तो आम ब्यक्तित्वको मृत आत्माको चीर शान्तिको कामना गर्दै भावपूर्ण श्रद्धाञ्जली अर्पण गर्दछु । शोकाकुल परिवारजनमा समवेदना व्यक्त गर्दछु ।

हामीले गार्जेन गुमाउनु पर्यो
सूर्यप्रसाद राजवंशी,

हाम्रो स्व.आदरणीय सतानु दाई हाम्रो घरको खम्बा हुनुहुन्थ्यो । मुल खम्बा गएपछि हामी निकै शोकाकुल छौ । उहाँ हुन्जेल हामी दुवै परिवारलाई कुनै किसिमको आँच आउने या कुनै किसिमको समस्या आउँदा उहाँ अग्रसर भएर निस्कनु हुन्थ्यो । अब मूल गार्जेन गईसकेपछि हामी चिन्तित छौं ।
हामी दाजुभाइ उमेरले ११ वर्षको फरक छौं । उहाँ मेरो गार्जेन नै हुनुहुन्थ्यो किन भन्दा हाम्रा बाबु २०२१ सालमा खस्नुभयो र आमा २०२९ सालमा खस्नु भयो। म नाबालक नै थिएँ । पालनपोषणको हकमा हाम्रा भाईबहिनीको पालनपोषण र शिक्षादिक्षामा उहाँको देन छ भन्ने मलाई महसुस भएको छ ।

म नाबालक हुँदा नै उहाँले विद्यालयलाई ५ कठ्ठा जग्गा दान गर्नुभयो । उहाँ पञ्चरत्न माविको स्थापनाभन्दा पनि अगाडिको विद्यार्थी हुनुहुन्थ्यो । स्थापना नभईकन त्यहाँ पठनपाठन गरेको मैले देखेको थिएँ । प्राईभेट स्कूल भन्थ्यौं हामी ।एउटा शिक्षक राखेर पढाउँथे । जग्गा दान गर्दागर्दै सामाजिक सेवासंगै राजनीतिका लाग्नु भयो । त्यसमा लागेर २ पटक चुनावमा जित्नु भयो । बहुदल आएपछि वडा अध्यक्षमा जित्नु भयो र त्यस अगाडि पञ्चायतकालमा पनि वडा अध्यक्ष जित्नु भएको थियो ।

उहाँकै पछिपछि लागेर मलाई पनि राजनीतिक क्षेत्रमा अलिकति ज्ञान प्राप्त भयो । दाजुले समाजसेवा गरेको देखेर मैले पनि गर्नुपर्छ भन्ने ज्ञान पाएको हो ।
दाजुकै सहयोगबाट मैले वडाध्यक्ष जितेको थिएँ । विद्यालय व्यवस्थापन समितिको चुनावमा अध्यक्षमा जितेको थिएँ २ पटक । अहिले निरन्तर सल्लाहकारमा बसिरहेको छु ।
मैले के गरेँ भनेर मेरा समकालीन साथीहरुले भन्ने कुरा हो कि मैले के गरेँ ? कसो गरेँ ? चुनाव जितेर वडाध्यक्षमा कस्तो गरेँ ? २ चोटी विद्यालय व्यवस्थापन समितिको अध्यक्ष हुँदा के गरेँ ? मैले आफैले व्याख्या गर्नुभन्दा अरुले भनेको मलाई राम्रो लाग्छ । चारपाने राजगढ सडकमा हाम्रो पुरै देन छ । प्रत्येक परिवारबाट ५०० रुपैयाँ उठाएर बाटोमा लगानी गरेका थियौं । चैतुबारीदेखि लगभग ५ ठाउँ सुरुवाल खोलेर चारपाने पुगिन्थ्यो । ५००–५०० रुपैयाँ उठाएर खाल्डो पुर्ने काम भयो र हामी नै लागिपरेका थियौ । कसैको घर तोडियो , कसैको बारी तोडियो । त्यतिबेला हाम्रा दाजु सतानुसिंह राजवंशी वडा अध्यक्ष हुनुहुन्थ्यो । उहाँ नै अग्रसर भएर सबै मिलेर बाटो बनाउने काम गरेका थियौ । हाम्रा अग्रजहरुले एउटा विद्यालय खोले । पञ्चरत्न मावि २०२४ सालमा स्थापना भएको हो । त्योभन्दा अगाडी पनि पढाई भईरहेको थियो तर, आधिकारिक रुपमा चाहिँ यो विद्यालय २०२४ सालमा स्थापना भएको हो । म यो विद्यालयमा ३ कक्षासम्म पढेँ ।त्यतिबेला ३ कक्षासम्म मात्र थियो यो विद्यालय । कक्षा नभएपछि बाध्यताले गर्दा घैलाडुब्बा स्कूल पढ्नु पर्यो । यो विद्यालयमा म अध्यक्ष हुँदा कक्षाकोठाहरु भत्किसकेका थिए । विद्यार्थीहरु ढोकाबाट निस्कनु पर्नेमा काठको बेरा मक्किएर दुलाबाट निस्किन्थे । यस्तो अवस्था थियो । मैले मक्किएको काठलाई हटाउँदै इटाका गारो बनाइयो । पछि समय अनुकूल यस्तो आयो कि त्यो भवनलाई भत्काएर विल्डिङतिर लागियो ।उद्योग धन्दा , इटाभट्टाबाट साथ सहयोग लिएर नेपाल सरकारको बजेटले अहिलेको भवन बनाईयो ।

सतानु दाईको निधनले सबैलाई क्षति भयो । किनभने उहाँ यस्तो व्यक्ति हुनुहुन्थ्यो कि उहाँ कसैको हाउभाउमा नलागी आफ्नै अडानमा बसेर सहि कुरामा अडिग भएर जाने मान्छे हो । त्यस्तो मान्छे पाउन हामीलाई अब गाह्रै छ । किनभने यसो विचार गर्दा अहिले एउटा बोल्छन् एक कुरा गर्छन् पछि अर्को कुरा गर्ने खालका मान्छेहरु समाजमा छन् । उहाँ चाहिँ आफ्नो कुरामा सहि कुरामा लागेको लाग्यैै हुन्थे र सफल पारेरै छोडथे । उहाँको सिद्धान्त त्यस्तो थियो । सतानु दाईको आत्माले चीर शान्ति पाओस् , बैकुन्ठमा बास होस् ।

उहाँको योगदानको मूल्यांकन होस्

डोमालाल राजवंशी,

हामी संगसंगैका हौं । म २००९ सालको हुँ भने उहाँ २०१२ सालको । हामी सानैदेखि एकै ठाउँमा रह्यौ र राजनीतिमा पनि संगै गर्दा उहाँ बित्नु भयो । उहाँको आज देहान्त भएको तीन दिन भएको छ । तीन सिनानमा हामी शोकाकुल भएका छौं । पञ्चायतकालमा पनि राजनीतिमा संगै थियौ र अहिले लोकतन्त्र आएपछि पनि उहाँलाई पार्टीको तर्फबाट टिकट दिएर जिताएका थियौं । उहाँले जिल्ला कमिटी,गाउँ कमिटीका विभिन्न पदहरु सम्हालेर बस्नु भएको थियो । आज उहाँको यस्तो घटना हुँदा हामी धेरै दुःखी छौं ।उहाँले योगदान धेरै कुरामा गर्नु भएको छ । विद्यालयलाई जग्गा दिनु भयो । भवनको पनि अध्यक्ष हुनुहुन्थ्यो र पार्टीको विभिन्न निकायहरुमा बस्दै आएर आजसम्म जिम्मेवारी निभाउनु भएको म बुझ्दछु । उहाँको यो दुःख घडीमा हामीले बोल्नु पर्दा कतिपय कुराहरु छुट्न जान सक्छ र कतिपय हामी सम्झिएका छौ । उहाँको योगदान यो समाजमा मूल्यांकन गर्न धेरै कठिनाई पर्छ र गर्न सक्दैनौं पनि । अन्याय , अत्याचार थिचोमिचो गरे अन्य पार्टीहरुले । त्यसैले हामी सबै एकजुट भएर मधेस पार्टीमा जाऔं न त भनेर हामी मधेस पार्टीमा लागेका हौं । हामी ४७ सालदेखि एउटै पार्टीमा आवद्ध छौं ।

सद्भावना पार्टीको केन्द्रीय अध्यक्ष गजेन्द्र नारायण सिंह हुनुहुन्थ्यो । सतानु जीसंग केन्द्रीय र जिल्ला अधिवेशनमा गएका थियौ । अन्य धेरै ठाउँ पनि गएका थियौं ।त्यसले गर्दा हाम्रो लामो संगत रहेको थियो । राजनीतिक क्षेत्रमा उहाँको अहम भूमिका छ , स्मरणीय भूमिका छ । शैक्षिक क्षेत्रमा पनि उहाँको त्यतिकै पूर्ण योगदानहरु हामीले पाएका छौ ।उहाँ एउटा जिल्ला लेभलमा पुग्नु भएन दुःख लाग्छ । हामी अहिले सानो लेभलमै छौ । गाउँका विभिन्न निकाय त्यो सम्हालेर बसिदिनु भयो । उहाँको स्वास्थ्यको कठिनाईले गर्दा उहाँ अलिकति अगाडी जानु भयो । अझै उमेर थियो । अझै योगदान पुर्याउनु हुन्थ्यो होला समाजमा । तर, उहाँ छोडेर जानु भयो हामी दुःखी छौ । उहाँको आत्माको बैकुण्ठ बास होस् । उहाँको शोकाकुल परिवारलाई ईश्वरले शोक सहने शक्ति प्रदान गरुन् भन्ने प्रार्थना गर्दछु ।

सँधै समाजको भलो चिताउनु भयो
पारस संग्रौला,
उपाध्यक्ष ,नवदुर्गा सामुदायिक विकास केन्द्र

उहाँलाई मैले बच्चै बेलादेखि देखेको हो तर, उहाँसंगको सामिप्यता भने हामी नवदुर्गा सामुदायिक विकास केन्द्रमा आबद्ध हुँदाताका गर्ने मौका पाएँ ।सरल जीवन अरुको लोभलालच गर्ने बानी उहाँमा पटक्कै थिएन सँधै समाजको उन्नति र भलो चिताउने बानी थियो ।

२०७३ गते स्थापना भएर उहाँले नेतृत्व गरेर निर्माण गर्दै गरेको सामुदायिक भवन र दुर्गा मन्दिर उहाँको हातबाट उद्घाटन गर्ने हामी सबैको धोको अधुरै रह्यो तर पनि, उहाँले देखाएको असल मार्ग र सत्प्रेरणाले मलाई सँधै ऊर्जा दिनेछ ।उहाँ हाल भौतिक रुपमा हामी बिच नभएपनि उहाँले गर्नु भएको योगदानले सँधै हाम्रो मानसपटलमा अमर रहिरहनु हुनेछ । यस दुःखद घडीमा सम्पूर्ण समवेदित परिवारप्रति हार्दिक समवेदना प्रकट गर्दै आदरणीय दाई सतानुसिंह राजवंशीप्रति भावपूर्ण श्रद्धाञ्जली ब्यक्त गर्दछु ।