झापा, चैत ४ । २०२१ सालमा स्थापना भएको पूर्वकै सबैभन्दा ठूलो र पुरानो मेची बहुमुखी क्याम्पसमा स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको निर्वाचन हुँदा मारामार हुन्थ्यो । तर,७ वर्षपछि भोलि हुन लागेको स्ववियु निर्वाचनमा अहिलेसम्म नराम्रो केही पनि भएको छैन ।

शान्तिपूर्ण रुपमा निर्वाचन कार्यक्रम संचालन भइरहेको निर्वाचन अधिकृत डा. कृष्णप्रसाद भट्टराईले बताए ।
साविक मेची अंचलको पुरानो र ठूलो क्याम्पस मेची बहुमुखी क्याम्पसमा यस पटकको स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको निर्वाचनमा त्रिपक्षीय भिडन्त हुने भएको छ ।
कम्युनिष्ट पार्टीनिकट विद्यार्थी संगठनलगायतले दुईवटा प्यानल बनाउँदा नेपाली कांग्रेसनिकट नेपाल विद्यार्थी संघ एक्लै निर्वाचनमा होमिएको छ । नेकपा एमालेनिकट अनेरास्ववियु र राप्रपानिकट राप्रविसंले संयुक्त प्यानल बनाएका छन् । चारवटा मतदान केन्द्र तय गरिएको मेची बहुमुखी क्याम्पसमा ३ हजार ११४जना विद्यार्थी रहेका छन् ।

यस पटक मेची क्याम्पसमा २० औं कार्यकालका लागि स्ववियु निर्वाचन हुन लागेको हो । १९ पटकसम्मको निर्वाचनमा चार पटक मात्र नेपाल विद्यार्थी संघले जितेको छ भने १५ पटक अनेरास्ववियुले जितेको देखिन्छ । मेची क्याम्पसमै सिकेर धेरै कम्युनिष्ट नेताहरुले देशमा राजनीति गरिरहेका छन् । स्ववियु निर्वाचनका क्रममा बाकस फ्याक्ने , होहल्ला गर्दा निर्वाचन स्थगित भएका घटना यसअघि भएको क्याम्पस प्रमुख जीवन पोखरेलले बताए ।तर, यसपटक शान्तिपूर्ण भएको उनले बताए ।पञ्चायती व्यवस्था ढाल्ने बेला भएको आन्दोलनका क्रममा २०४६ साल चैत्र १४ गते मेची क्याम्पसमा छुरा प्रहारबाट राम थापाको मृत्यु भएको घटना अविस्मरणीय रहेको छ ।सो घटनामा संलग्न भएको आरोपमा झापा क्षेत्र नं ३ का सांसद , निवर्तमान उपप्रधान , ऊर्जा , जलस्रोत तथा सिंचाई मन्त्री राजेन्द्र लिङ्देन पक्राउ परी जेल गएका थिए । त्यस्तै अन्य छिटपुटका घटनाहरु पनि भएका थिए । झापा विद्रोहका क्रममा शहादत प्राप्त गरेका नेत्र घिमिरेले पनि सोही क्याम्पसमा अध्ययन गरेका थिए ।
उनीसंगै पक्राउ परेपछि अन्य ४ जना सहकर्मीहरु– रामनाथ दाहाल, वीरेनसिंह राजवंशी, नारायण श्रेष्ठ र कृष्ण कुइँकेल साथ सुखानी (झापा–इलामको सीमाना) को जंगलमा पु¥याएर २१ फागुन २०२९ मा मारिएका थिए ।

तिनै घिमिरेका बारेमा उनकी श्रीमती जीवन घिमिरेले भनेकी छिन् ‘उहाँसँग मेरो विवाह ०२६ सालमा भएको हो । हाम्रो विवाह हुँदा उहाँको शिक्षक जीवन भर्खर सुरू भएको थियो । त्यो बेला नेत्र कमरेडको उमेर २४ वर्षमात्र थियो ।नेत्र घिमिरेले सुरुमा गरामनी स्कूलमा पढाउनुहुन्थ्यो । केही महिनापछि मालपोत कार्यालयको भूमिसुधार सम्बन्धी फाँटमा खरदार पदमा जागिर सुरू गर्नुभयो । कार्यालयका प्रमुख माधव घिमिरे हुनुहुन्थ्यो । नेत्र कमरेड उहाँको विद्यार्थी पनि भएकाले जाखिर खान सजिलै भयो ।
शहीद नेत्र घिमिरे एउटा शुद्ध क्रान्तिकारी विचारधाराको मान्छे हो । कहिल्यै महङ्गा लुगा नलगाउने । उहाँसँगै भद्रपुर क्याम्पस पढ्ने एकजना साथी हुनुन्थ्यो । उहाँको कपडा पसल थियो । उहाँका औपचारिक पढाइ आइए हो । भद्रपुर क्याम्पस जाँदा त्यहाँ पनि राजनीति गर्नुभयो । क्याम्पस प्रशासनसँग झगडा भएपछि बुर्जुवा शिक्षा पढ्दिनँ भनेर क्याम्पसै जान छोड्नु भयो । उहाँ त बाहिरका किताबचाहिँ टन्नै पढ्नुहुन्थ्यो । उहाँसँग अङ्ग्रेजीका धेरै किताबहरू थिए । चिनियाँ क्रान्तिका किताबहरू पनि पढ्नुहुन्थ्यो । केही नेपाली किताबहरू मलाई पनि पढ्न दिनुहुन्थ्यो । राति म निदाइसक्दा पनि उहाँ पढिरहनुहुन्थ्यो । खाली समयमा पनि किताब लिने, पढ्ने यस्तो हो उहाँको स्वभाव
।’
त्यस्तै २०३८–०३९ सालका स्ववियु सभापति चन्द्र भण्डारीले आफ्नो भोगाई यसरी व्यक्त गरेका छन् ‘ २०२८ पछाडि तत्कालीन राजनीतिक व्यवस्थाले विद्यार्थी संगठनलाई देशव्यापी रूपमा लगभग प्रतिबन्ध लगाएपछि पनि देशका विभिन्न क्याम्पसहरूमा आंशिक रूपले स्ववियु निर्वाचन सम्पन्न भएका उदाहरण पाइन्छन् । समयको लामो अन्तराल पछाडि पाकिस्तानमा जुल्फिकर अलि भुट्टोलाई फाँसी दिएपछि नेपाली विद्यार्थी आन्दोलन मेघ गर्जनझैं गर्जिन थाल्यो र सिंगो राष्ट्र आन्दोलित हुन पुग्यो । त्यसै बेला मेची क्याम्पसका विद्यार्थीहरू समेत संयुक्त रूपमा सरकारी दमनका विरुद्धमा सडकमा ओर्लिए । क्याम्पसबाट नाराबाजी गर्दै संगम चोक भद्रपुरमा पुग्नासाथ तत्कालीन प्रमुख जिल्ला अधिकारी दानबहादुर शाहीको निर्देशन पालना गर्दै प्रहरीले अन्धाधुन्ध लाठी प्रहार गर्दा युवा विद्यार्थीहरू पुष्प पोख्रेल, दुर्गा पराजुली, पुष्प सिटौला, तारा पौडेल, मुनाकिरण डाँगी, भरत भट्टराई, शरण श्रेष्ठ, पुष्प पौडेल, गोविन्द चापागाँई, राजकुमार पोख्रेल, नवीन डाँगी, कमल पुडासैनीलगायत थुप्रै विद्यार्थी घाइते भए र प्रहरी खोरमा थुनिन पुगे ।
भद्रपुर संगम चोकमा देखिएको पुलिस बर्बरता र जिल्ला र अञ्चल प्रशासनको दमन राष्ट्रव्यापी आन्दोलनका अगाडि निस्तेज हुँदै जाँदा तत्कालीन राजाले जनतासामु झुकेर जनमत संग्रहको घोषणा गर्न बाध्य हुनु परेको इतिहास सर्वविदित्तै छ।

मेची बहुमुखी क्याम्पसका हालसम्म स्ववियु निर्वाचनमा निर्वाचित स्ववियु सभापतिहरुको नामावली
–२०२२ सालमा जगतबहादुर श्रेष्ठ (अनेरास्ववियु)
–२०२३ सालमा हरि भेट्वाल (अनेरास्ववियु)
–२०२४ सालमा राजेन्द्र थापा (अनेरास्ववियु)
–२०२५ सालमा राधाकृष्ण मैनाली (अनेरास्ववियु)
–२०२६ सालमा वासुदेव शर्मा (अनेरास्ववियु)
–२०२७ सालमा चन्द्रप्रकाश मैनाली (अनेरास्ववियु)
–२०२८ सालामा इन्द्र के.सी (अनेरास्ववियु)
(साथै सोही सालमा उपसभापति तुलसी उप्रेती कार्यवाहक सभापति)

–२०२८–३६ (साल पछाडि तत्कालीन राजनीतिक व्यवस्थाले विद्यार्थी संगठनलाई देशव्यापी रुपमा प्रतिबन्ध र स्ववियु निर्वाचनमा रोक लगाएको ) ।

–२०३६÷०३७ सालमा पुष्पराज पोखरेल (अनेरास्ववियु)
–२०३८÷३९ सालमा चन्द्र भण्डारी (अनेरास्ववियु)
–२०४३ सालमा मेघप्रसाद रेग्मी (अनेरास्ववियु)
–२०४५ सालमा परासर नेपाल (अनेरास्ववियु)
–२०४९ सालमा मोहन महर्जन (ने.वि संघ)
–२०५१ सालमा अर्जुन पाण्डे (अनेरास्ववियु)
–२०५३ सालमा मदन शिवाकोटी (अनेरास्ववियु)
–२०५५ सालमा गणेश पोखरेल (ने.वि संघ)
–२०५७ सालमा गणेश पोखरेल (ने.वि संघ)
–२०६० सालमा बसन्त बानिया (अनेरास्ववियु)
–२०६२ सालमा असारु राजवंशी (अनेरास्ववियु)
–२०७३ सालमा भुवन बुढाथोकी (ने.वि संघ)

स्ववियु भवन जीर्ण भइसक्यो– निवर्तमान सभापति बुढाथोकी

मेची क्याम्पसमा २०७३ सालदेखि स्ववियुको निर्वाचन हुन सकिरहेको थिएन ।करिव ७ वर्षसम्म स्ववियुको गतिविधि नहुँदा स्ववियु भवन जीर्ण बनिसकेको छ । त्यहाँ रहेका स्ववियु पदाधिकारीहरुको नामावलीको बोर्ड , फर्निचर , कागजपत्र केही पनि छैन । यस विषयमा हामीले निवर्तमान सभापति भुवन बुढाथोकीसंग कुराकानी गरेका छौं ।

तपाईको कार्यकाल सकिएपछि निर्वाचन हुन सकेको थिएन । बल्ल निर्वाचन हुन लागेको छ । यतिका वर्षपछि हुन लागेको निर्वाचनलाई कसरी लिनु भएको छ ?

२०७३ साल फागुन १४ गते घोषणा भएको निर्वाचन ४ दिन सरेर १८ गते भयो । त्यसपछि म निर्वाचित भएको थिएँ । २ वर्षको कार्यकाल सकेपछि २०७५ सालमा मेरो कार्यकाल सकियो । ६–६ महिना गरेर टिभीले कार्यकाल थप गरिसकेपछि ०७६ सालसम्म मेरो कार्यकाल रह्यो । त्यस पछाडी टिभीले सूचना पठाईसकेपश्चात् मेची बहुमुखी क्याम्पसमा स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको कार्यकाल सकिएपछि कार्यालय क्याम्पसलाई हस्तान्तरण गरेका थियौं र त्यसपछि स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको कार्यकाल र विद्यार्थीसंग जोडिएको गतिविधिहरु क्याम्पस आफैले संचालन गर्दै आएको हो। अहिले लामो समय पछाडी ६ वर्ष पुरा भएर ७ वर्ष हुनै लाग्दा स्वतन्त्र विद्यार्थीको निर्वाचन हुनै लाग्दा यो विद्यार्थी हक अधिकार , विद्यार्थी आवाजहरु उठान गर्ने , साझा विद्यार्थीको थलो स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको निर्वाचन समयमै हुनु पर्ने हो । विविध कारणबस पछिल्लो समय मलाई लाग्छ कोभिडको कारणले पनि रोकिएको हो र अहिले म नेपाल विद्यार्थी संघको नेताको हैसियतले , पूर्व जिल्ला सभापतिको हैसियतले , स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियन ०७३ मा जितेको निवर्तमान स्ववियु सभापतिको हैसियतले नेपाल विद्यार्थी संघको सिंगो टिमलाई जिताउन मेची बहुमुखी क्याम्पसमा लागिरहेको छु ।

तपाई स्ववियु सभापति बनिरहँदा खेरी यो स्ववियुको भवन यस्तै जीर्ण थियो ?
यो स्ववियुको भवन जीर्ण अवस्थामै रहेको थियो । क्याम्पस प्रशासनले स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको कार्यालय ताला लगाएर राखेको अवस्था यसमा केही खेलकुदका गतिविधि र विद्यार्थी अतिरिक्त क्रियाकलाप यहाँबाट संचालन हुन्थे । म जितेर आइसकेपछि यसलाई व्यवस्थापन गर्ने गरियो । माथिपट्टी तला थपेर कार्यालय संचालन गरियो । विद्यार्थीका गतिविधि कार्यकाल हुन्जेल यहाँबाट गरियो । त्यसपछि क्याम्पसलाई जिम्मा लगाएको हो । अहिले अलिकति क्याम्पसले आफ्नो संरक्षणमा राख्न नसकेको अवस्था छ । हामीले पनि कार्यकालभरि मात्र चलाउन पाउने हो । अहिले अवस्था यस्तो छ ।

तपाईले प्रयोग गर्नु भएको कुर्सी , अरु सामान पनि थिए होलान् । ती कहाँ छन् ?
मैले प्रयोग गरेको कुर्सी , बोर्डहरु हाम्रो मिटिङका टेवलहरुलगायतका स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनका सम्पूर्ण सामानहरु क्याम्पसकै मातहतमा क्याम्पसले राखिरहेको छ । कतिपय पुरानो भएको सामानहरु पुरानो स्टोरमा राखिएको होला । केही सामान , दराजहरु यहाँ प्रयोगमै छन् अहिले ।

प्रतिक्रिया

कृपया प्रतिक्रिया लेख्नुहोस्!
कृपया आफ्नो नाम लेख्नुहोस्